Τα γηγενή βοοειδή της Ελλάδας κατατάσσονται σε δύο φυλές βοών του υποείδους Bos taurus europeus (Ελληνική Βραχυκερατική φυλή και Ελληνική Στεππική φυλή) και σε μία φυλή βούβαλου του είδους Bubalus bubalis (Ελληνικός Βούβαλος).

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950, τα εγχώρια βοοειδή παρέμειναν αβελτίωτα και με χαμηλή παραγωγική ικανότητα εξαιτίας, κυρίως, των αντίξοων κλιματεδαφικών, οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών που επικρατούσαν στη χώρα. Τα ζώα της Ελληνικής Βραχυκερατικής φυλής εκτρέφονταν άλλοτε σε όλες, σχεδόν, τις περιοχές της Ελλάδας και αντιπροσώπευαν το 80% περίπου των βοοειδών που υπήρχαν στην Ελλάδα, ενώ από το 1946, με σκοπό την κάλυψη των μεγάλων αναγκών της χώρας σε βοοτροφικά προϊόντα, ξεκίνησε η μαζική εισαγωγή ταύρων και αγελάδων της φυλής «Φαιά των Άλπεων» (Σβιτς) και η εφαρμογή προγραμμάτων τεχνητής σπερματέγχυσης για τη βελτίωση των αποδόσεων των εγχώριων βοοειδών.